1 Ekim’de Paris’teki Jardin des Tuileries’de sunulan Jonathan Anderson imzalı Dior koleksiyonu, Maison’un mirasını empatik bir şekilde yeniden yorumlayarak Dior’un dilini keşfediyor. 

Kreatif Direktör, vizyonunu yaratıcı bir şekilde ele alınmış arşiv referanslarıyla besliyor. Maison’un daimi kodlarından olan fiyonklar, pensli kabanlardan drapeli pamuklu mini eteklere; hafif dantel elbiselerden, Dior Cigale isimli saplı çantalara kadar pek çok farklı biçimde kullanılıyor. Küçültülmüş Bar ceketler heykelsi hacimler kazanırken, ince dalgalı pelerinler ve hacimli şortlar gibi parçalar ise Anderson’un geçtiğimiz Haziran’da sunduğu ilk Dior koleksiyonuyla ve markanın couture namıyla ortak bir bağ kuruyor. Ortaya çıkan güçlü gerilim, bu koleksiyonun çok sayıda tutum ve kendini ifade etme biçimi sunmasını sağlıyor.

Luca Guadagnino ve Stefano Baisi imzalı çarpıcı set tasarımı ise, fiziksel olanla dijitali birleştiriyor. Defilede, belgesel yapımcısı Adam Curtis’in özel olarak hazırladığı çalışmasının aktarılma biçimi olarak, Maison’un tarihi ters çevrilmiş bir LED piramitte konukların gözleri önünde canlandırıldı ve sihirli bir şekilde bir Dior ayakkabı kutusuna dönüştü. Bu, anılar gibi tekrar ziyaret edilebilecek saklı bir geçmişi simgeliyordu.